تــــمـام اهــــل عـــالـــم دم گــرفــتــنــد
بــه حـال خـانـه ی مـا غـم گــرفـتـنـد
کــه روزی روزگــاری خــانـه ی مـا
صفایی داشت آن راهم گـرفتند
********
کــــنـــون افــتــــاده نـــالــــه در دل بــــاد
و حــتــی آســمـان هـم نـالـه ســر داد
نــمـی دانـی چه شد در آن سیاهی
خودم دیدم که بین کوچه افتاد
********
ز چـــشـــــمـــــش ســـیــــلـــی کــیــن ســو گـرفـته
کــه حــــتــــی از عــــلــــی هــم رو گـــرفـتـــه
خـــــودم دیــــدم کــــه مـادر زیــر چــادر
دو دســتی دسـت بـر پـهـلو گرفـتـه
********
بــــه قــــلــــب مــــادرم زخــــم فــــدک خــــورد
دل ریـــش پـــدر جـــانـــم نـــمـــک خـــورد
خــرابــم شــد بــه ســر انــگــار دنــیــا
که پیش چشم من مادر کتک خورد
********
کــــمــــی بــــا درد و شـــــبــــنـــــم راه مــــی رفــــت
و بــــا دنــــیــــایــــی از غــــم راه مــــی رفــــت
اگــر چــه دســت بــر دیــوار مـــی زد
ولی با قامتی خم راه می رفت
********
شــــــــدم ایــــن روزها غــــــمــــــخــــوار زهـــــرا(س)
و مـــــدیـــــون ســـــــوال چـــــشــــــم بــــــابــــــا
هــــمـــیــن الـان حــدود چـــنــد روز اســت
کـه مـی تـرسـم بـبـوسـم صـورتـش را
********
و دارد مــــــــی رود از خــــــــانــــــــه کــــــــم کــــــــم
و چــشــــمــــان پـــــدر بـــا اشـــــک نـــــم نــــــم
و در زانـــوی او دیـــگــــر رمـــق نـــیـــســــت
بـــه روی شـــانـــه اش دنـــیـــای مـــاتم